مذاکره باآمریکا

پیداست دیگر می توان از مذاکره با امریکا سخن گفت؛ برای رییس جمهور امریکا نامه نوشت و یا به مناظره دعوت کرد؛ با وزیر خارجه ی امریکا ناهار خورد و...زمان مثل اکسیر بسیاری از معما ها را حل می کند.می گویند و قتی قطار به کشورهای عربی آمده بود،مفتی سعودی گفته بود: به خدا پناه می بریم! یترکون الحمار و یرکبون الشمقدر!الاغ را ول کرده، سوار قطار می شوند.گویی در سیاست هم مثل رویارویی با تجدد و استفاده از آن نیاز به زمان داشته و داریم.گاهی هم سخن بر سر آوازه خوان است و نه آواز.
می خواهم از زاویه ای دیگر به این موضوع نگاه کنم. در خارج ایران کشورهایی هستند که مخالفان درجه اول تنظیم درست و عادلانه روابط ایران و امریکا هستند.اسراییل از جمله همین کشور هاست که از آغاز انقلاب اسلامی تا به امروز از توسعه روابط ایران با امریکا و حتی اروپا تا جایی که توانسته،کوشیده جلوگیری کند.تیرگی روابط ایران و امریکا برای کشوری مثل روسیه هم یک فرصت است.بررسی کم وکیف این ماجرا خود داستان مفصلی است. روسیه همواره کوشیده است از برگ ایران در مسایل منطقه ای و جهانی به نفع خود استفاده کند.سیاستی تنظیم شده و همان ماجرای یکی به نعل و یکی به میخ.همسایه های دورتادور ما هم همین وضعیت را می پسندند.البته دولت عراق را می توان به دلایلی فعلا مستثنی کرد.
در داخل ایران هم دو گروه تا به حال با شکل گیری گفتگو به شدت مخالف بوده اند. گروهی که منفعت اقتصادی دارند. به گونه ای در خرید اجناس با واسطه سهم شیرینی می برند و گروه دیگری نیز که به ظاهر خیر خواه و بسیار انقلابی اند اما ممکن است سرنوشتی مثل خبرنگار روزنامه عصر آن سال ها در بندرلنگه را داشته باشند.چند سالی بود که خبرنگار روزنامه محترم عصر از بندرلنگه گزارش می داد. گزارش ها هم معمولا در صفحه اول همان روزنامه تیتر می شد.مثلا تیتر شد که برژینسکی گفته است: باید استخوان های ملت ایران را خرد کرد! دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل در سال 1369 همین موضوع را پیگیری کرد؛ برژینسکی چنین حرفی نزده بود.وزارت اطلاعات موضوع را پیگیری کرد و آن خبرنگار دستگیر شد!
به نظر می رسد در شرایط جدید فضا سازی هایی از آن دست، از بن برکنده شده است و دولت می تواند در جهت منافع کشور و ملت، با امریکا مذاکره کند.

سیدعطاالله مهاجرانی